Halve Marathon, Eindhoven 8 oktober 2006

Vandaag, 8 oktober 2006 was het weer zover: de marathon van Eindhoven. Evenals in 2004 en 2005 heb ik ook nu weer meegelopen met de halve marathon, en evenals alle vorige keren (ik heb ook nog twee halve marathons in Veldhoven gelopen) zet ik mij 's avonds achter mijn toetsenbord om daar een verslagje van te schrijven. Al zal het nu wel wat korter dan de vorige keren worden.

Vorig jaar deden we met een team van 6 mensen van de TU/e mee. Dit jaar hadden we dat ook geprobeerd, maar we kregen geen team bij elkaar: op Jos Baeten na had ieder wel een reden om niet mee te doen. De meest indrukwekkende reden was nog wel die van Erik de Vink: hij gaat volgende week de hele marathon in Amsterdam lopen. Hoewel we dan dus niet officieel een bedrijventeam vormden had ik toch met Jos afgesproken samen aan de start te verschijnen. Later hoorde ik dat een andere collega, Ruurd Kuiper, ook mee wilde doen, maar hij liep liever alleen.

Toen ik per fiets wilde vertrekken kwam ik mijn overbuurman Hoite Tolsma tegen, die ook de halve marathon mee ging doen, en ook op het punt stond per fiets te vertrekken. Samen fietsten wij zo naar de start. Hij had 's ochtends al de drie kilometer cityrun met zijn kinderen gedaan, en in de tussentijd nog een bord pasta naar binnen gewerkt. Mijn buurman die sinds jaar en dag samen met Hoite loopt liet het vandaag afweten wegens een griepje de afgelopen week.

Toen we bij de start aankwamen was net het spannende moment van de finish bij de hele marathon. Het bleek dat Philip Singoei (uiteraard een Keniaan) met een voorsprong van meer dan een minuut op nummer twee de winnaar werd met 2:08:18: een parcoursrecord. Zoals gebruikelijk was het weer een heel massaal gebeuren, maar was het inleveren van de spullen weer prima geregeld. Na even wachten kwam ik Jos tegen, en samen begaven wij ons naar de vakken waar we tussen de dranghekken nog een half uur moesten wachten.

Maar eindelijk klonk er in de verte een startschot. Voorlopig betekende dat echter niet dat er veelbeweging in kwam: als je in een honderden meters lange drom mensen dicht tegen elkaar staat en vooraan begint men hard te lopen, dan is die drom niet zomaar opgelost. Het duurde zo'n vier en een halve minuut voor wij bij de startstreep waren, en rustig konden beginnen met hardlopen, voortdurend medelopers ontwijkend. Eerst liep ik met Jos op, maar na een half uurtje was zijn tempo mij toch iets te hoog en bleef ik achter. Weer een klein stukje verder stonden mijn vrouw en dochter aan de kant, dat is altijd een leuk moment. Hoewel ik goed getraind was en er geen problemen waren geweest (zoals twee jaar geleden toen ik heel erg verkouden was, en vorig jaar toen ik net terug was van een buitenlandse reis) ging het toch allemaal niet zo soepel. Ook aan het weer lag het niet: mooi droog weer met een zonnetje, een graad of 17, en geen harde wind. En steeds als het een beetje warm begon te worden kwam er weer een welkom wolkje voor de zon schuiven, wat wil je nog meer? Bij de 10 km kwam ik pas na 57 minuten aan: zeker twee minuten later dan alle vier eerdere keren dat ik een halve marathon gelopen had.En na een kilometer of vijftien moest ik af en toe terugvallen op wandelen. Uiteindelijk bereikte ik na 2 uur, 8 minuten en 14 seconden de finish: vrijwel exact dezelfde tijd (2:08:10) die ik vorig jaar gelopen had, mijn slechtste tijd op de halve marathon. Meer dan dertien minuten langzamer dan de 1:55:00 die ik een half jaar geleden in Veldhoven nog had gelopen, en vrijwel precies dezelfde tijd die een paar uur daarvoor een Keniaan voor de hele marathon nodig had.

Hiermee was ik 4824e van 5717 deelnemers die uiteindelijk de halve marathon hadden voltooid. Ik had toch wel op een betere tijd gerekend, maar blijkbaar zat dat er niet. Nou ja, niets aan te doen. Na afloop was het weer een heel gedoe met allerlei gedrang om mijn spullen weer op te halen en wegversperrende afzettingen met dranghekken. Zo duurde het meer dan een half uur voordat ik mijn fiets weer terug gevonden had. Al met al staat zo'n massale happening mij nu toch wel behoorlijk tegen: 's ochtends in alle vroegte in mijn uppie door het bos rennen vind ik een heel stuk prettiger.

's Avonds waren alle uitslagen al op internet beschikbaar. De anderen hadden het allemaal prima gedaan: Jos in 1:55:17, Hoite in 1:51:50, en Ruurd zelfs in 1:43:52.