Halve Marathon,
Eindhoven 8 oktober 2006
Vandaag, 8 oktober 2006 was het weer zover: de marathon van
Eindhoven. Evenals in 2004 en 2005 heb ik ook nu weer meegelopen
met de halve marathon, en evenals alle vorige keren (ik heb ook nog
twee halve marathons in Veldhoven gelopen) zet ik mij 's avonds
achter mijn toetsenbord om daar een verslagje van te schrijven. Al
zal het nu wel wat korter dan de vorige keren worden.
Vorig jaar deden we met een team van 6 mensen van de TU/e mee. Dit
jaar hadden we dat ook geprobeerd, maar we kregen geen team bij
elkaar: op Jos Baeten na had ieder wel een reden om niet mee te
doen. De meest indrukwekkende reden was nog wel die van Erik de
Vink: hij gaat volgende week de hele marathon in Amsterdam lopen.
Hoewel we dan dus niet officieel een bedrijventeam vormden had ik
toch met Jos afgesproken samen aan de start te verschijnen. Later
hoorde ik dat een andere collega, Ruurd Kuiper, ook mee wilde doen,
maar hij liep liever alleen.
Toen ik per fiets wilde vertrekken kwam ik mijn overbuurman Hoite
Tolsma tegen, die ook de halve marathon mee ging doen, en ook op
het punt stond per fiets te vertrekken. Samen fietsten wij zo naar
de start. Hij had 's ochtends al de drie kilometer cityrun met zijn
kinderen gedaan, en in de tussentijd nog een bord pasta naar binnen
gewerkt. Mijn buurman die sinds jaar en dag samen met Hoite loopt
liet het vandaag afweten wegens een griepje de afgelopen week.
Toen we bij de start aankwamen was net het spannende moment van de
finish bij de hele marathon. Het bleek dat Philip Singoei
(uiteraard een Keniaan) met een voorsprong van meer dan een minuut
op nummer twee de winnaar werd met 2:08:18: een parcoursrecord.
Zoals gebruikelijk was het weer een heel massaal gebeuren, maar was
het inleveren van de spullen weer prima geregeld. Na even wachten
kwam ik Jos tegen, en samen begaven wij ons naar de vakken waar we
tussen de dranghekken nog een half uur moesten wachten.
Maar eindelijk klonk er in de verte een startschot. Voorlopig
betekende dat echter niet dat er veelbeweging in kwam: als je in
een honderden meters lange drom mensen dicht tegen elkaar staat en
vooraan begint men hard te lopen, dan is die drom niet zomaar
opgelost. Het duurde zo'n vier en een halve minuut voor wij bij de
startstreep waren, en rustig konden beginnen met hardlopen,
voortdurend medelopers ontwijkend. Eerst liep ik met Jos op, maar
na een half uurtje was zijn tempo mij toch iets te hoog en bleef ik
achter. Weer een klein stukje verder stonden mijn vrouw en dochter
aan de kant, dat is altijd een leuk moment. Hoewel ik goed getraind
was en er geen problemen waren geweest (zoals twee jaar geleden
toen ik heel erg verkouden was, en vorig jaar toen ik net terug was
van een buitenlandse reis) ging het toch allemaal niet zo soepel.
Ook aan het weer lag het niet: mooi droog weer met een zonnetje,
een graad of 17, en geen harde wind. En steeds als het een beetje
warm begon te worden kwam er weer een welkom wolkje voor de zon
schuiven, wat wil je nog meer? Bij de 10 km kwam ik pas na 57
minuten aan: zeker twee minuten later dan alle vier eerdere keren
dat ik een halve marathon gelopen had.En na een kilometer of
vijftien moest ik af en toe terugvallen op wandelen. Uiteindelijk
bereikte ik na 2 uur, 8 minuten en 14 seconden de finish: vrijwel
exact dezelfde tijd (2:08:10) die ik vorig jaar gelopen had, mijn
slechtste tijd op de halve marathon. Meer dan dertien minuten
langzamer dan de 1:55:00 die ik een half jaar geleden in Veldhoven
nog had gelopen, en vrijwel precies dezelfde tijd die een paar uur
daarvoor een Keniaan voor de hele marathon nodig had.
Hiermee was ik 4824e van 5717 deelnemers die uiteindelijk de halve
marathon hadden voltooid. Ik had toch wel op een betere tijd
gerekend, maar blijkbaar zat dat er niet. Nou ja, niets aan te
doen. Na afloop was het weer een heel gedoe met allerlei gedrang om
mijn spullen weer op te halen en wegversperrende afzettingen met
dranghekken. Zo duurde het meer dan een half uur voordat ik mijn
fiets weer terug gevonden had. Al met al staat zo'n massale
happening mij nu toch wel behoorlijk tegen: 's ochtends in alle
vroegte in mijn uppie door het bos rennen vind ik een heel stuk
prettiger.
's Avonds waren alle uitslagen al op internet beschikbaar. De
anderen hadden het allemaal prima gedaan: Jos in 1:55:17, Hoite in
1:51:50, en Ruurd zelfs in 1:43:52.